Een bezoek van Contactclown Kluns.....

Archipel Ekelhof in Eindhoven

7 maart 2019

Mevrouw is nieuw op de afdeling. Ze zit in n rolstoel, heeft geen taal meer en een verkrampte mimiek. Haar man zit naast haar. Ik zing zachtjes, streel haar hand. Langzaam gaan haar ogen open. Een glimlach verschijnt op haar gezicht en even later pakt ze mijn hand. Ik zing verder en zie in mijn ooghoek haar man huilen. "Dit had ik nooit meer verwacht" zegt hij ontroerd.
Even later spreek ik meneer nog even. Hij pakt mijn handen en zegt oprecht "Ik dacht vanochtend: wat moet zij nou met een clown, maar wat ben ik u dankbaar voor dit moment ".

Thebe De Vloet Oisterwijk

17 januari 2019

"Je moet doorlopen naar de huiskamer" zegt meneer die 90 is. "Daar zitten allemaal "ouwelijke" mensen." Als ik meneer later weer tegen kom zeg ik dat ik de ouwelijke mensen bezocht heb. "Ouwelijk?" zegt hij? "Die zijn nog hartstikke jong, ze zijn nog niet eens 100..."
Tja..leeftijd is ook maar een bijzaak.

Archipel Ekelhof in Eindhoven

10 januari 2019

"Kom maar hier staan" zegt mevrouw en ze wijst naar de grond naast haar stoel. Ik ga er staan en maak met tape een vierkantje om me heen. "Zo, HIER" zeg ik. "Das mooi" zegt ze. "Ik wil ook wel in HIER" en ze staat op. Ik maak HIER wat groter zodat we er samen in passen. Ik verzin wat zang " ..samen staan we in HIER met veel plezier" en mevrouw vult aan.."met een potje bier Tierelier".

Het is dus fijn in HIER!

Archipel Landrijt Picolaan in Eindhoven

29 augustus 2018

"Kom jij uit St. Oedenrode?" Ja ik heb wel n beetje n Rooise neus hé zeg ik..wijzend op mijn rode neus. Ja precies.. Rooi..das mooi zegt hij. Mooi rooi hé zeg ik wijzend op mijn neus.
Ik zet hem ook n rode neus op. "Nu zijn we samen echte Rooise mensen" zegt hij schaterlachend

Archipel Landrijt Picolaan in Eindhoven

12 juni 2018

Meneer zwaait. Ik zwaai terug. Ons zwaaien gaat over in dirigeren. Ons dirigeren gaat over in samen trommelen op tafel. "Einde oefening" zegt hij. Hij kijkt me aan en vraagt me ten dans. Samen dansen we en meneer geniet zichtbaar. Via familienet ziet zijn vrouw later onze dansfoto en ze laat weten dat ze blij is haar man weer eens positief te zien. Een dansje doet wonderen!

Vitalis Theresia in Eindhoven

2 oktober 2017

Haar nagels zijn net gelakt als ik haar bezoek
"Tis fout" herhaalt mevrouw telkens
Haar buurvrouw knikt en zegt "we zullen t ermee moeten doen"
Maar zegt ook "dat t wel sjiek is"
"Ik ben inderdaad ziek" zegt mevrouw terug "en tis fout"
"En u snapt wel wat ik bedoel" zegt ze tegen mij
"Ik snap u helemaal" zeg ik oprecht
Buurvrouw zegt " aha..maar nu krijg ik ook n vonkje snap..." en zegt...
"Maar dan is t inderdaad flink fout".
We hebben met z'n drietjes mooie momenten maar de essentie van ons samen zijn is meer dan helder verwoord door henzelf.

Vitalis Theresia in Eindhoven

12 juni  2017

Ze had het al een paar keer gevraagd. Een foto van mij. Omdat ze niet wist wanneer ik weer kwam. Dus een tijdje terug ben ik een foto van mij gaan brengen. "Nu kon ze me elke dag zien" zei ze.

Mevrouw verteld ook dit keer dat ze altijd naar mijn foto kijkt voor het slapen gaan. En ze bidt dan ook altijd. Ik vouw mijn handen en begin voorzichtig te bidden. "Wees gegroet Maria" en samen bidden we verder .." vol van genade, de Heer zij met u en.."... Mevrouw gaat verder: "en wanneer kom jij weer".

Archipel Ekelhof in Eindhoven

20 mei 2017

Meneer drinkt koffie met n koekje. Hij heeft t koekje vast. Onwetend wat hij er mee moet. Het koekje wordt minitieus bestudeerd door hem. Ik word uitgenodigd mee te kijken. De breedte, de hoogte, alle suikertjes die erop zitten, de voor- en achterzijde van t koekje..alles bekijken we. Het koekje gaat weer terug op t schoteltje. Om daarna weer op te pakken en wederom samen te bestuderen. Na enige tijd zegt hij "ik weet t niet meer, is dit van mij"?, "ja" zeg ik. Tis goed nu..meneer neemt n hapje en geniet daarna in alle rust van t heerlijke koekje.

Laverhof in Schijndel

24 januari 2017

Vandaag ben ik t verjaardagskado van n kleindochter voor haar opa die op n verpleegafdeling in Laverhof in Schijndel woont. Meneer zit intens verdrietig aan tafel. Ik droog zijn tranen met t sjaaltje van Doppie. Hij kijkt me aan. Ik troost hem. Er komt steeds vaker n glimlach op zijn gezicht als we t over vroeger hebben. Samen luiden we weer de klokken van de Knoptoren in St. Oedenrode..ik hang aan de touwen..en zeg BIM BAM..en meneer zegt "BOM die hoort er ook bij". En zo BIM BAM BOMMEN we nog even door. En meneer geniet de hele ochtend met n stralende glimlach!

Zorgvilla Hoogeloon in Hoogeloon

10 december 2016

Mevrouw slaapt. Ze zit in n rolstoel en haar hoofd hangt naar beneden. Ik zing zachtjes haar naam. Haar ogen gaan open en onze blikken raken elkaar. Haar ogen vallen weer dicht. Ik zing nog eens haar naam. Weer opent ze haar ogen. Haar blik valt nu op Doppie, mijn knuffel. Ze neemt hem op schoot, aait hem. Vindt hem lief. Samen omarmen we Doppie. Onze voorhoofden raken elkaar. In volle stilte ZIJN we samen. Dan kijkt ze me aan en zegt "wij zijn zo dicht bij elkaar en dat vind ik fijn. Je bent lief!" Fijn om de bewoners van Zorgvilla Hoogeloon gisteren te mogen verblijden met mijn bezoek.

Berkenhof Archipel Berkenstaete in Son

8 november 2016

Mijn voorhoofd raakt haar voorhoofd. Ik streel haar arm, ik neurie. Af en toe komen er wat zachte onvoorstaanbare woordjes. Ik fluister wat in klanken terug. Verder zijn we vooral in stilte verbonden met elkaar. "Mevrouw is Engels" zegt een medewerker van de afdeling. Ik zing haar naam en zing in t Engels dat ik er voor haar ben. Ik hoor zachtjes Engelse woordjes terug en als ik afscheid neem zegt ze "Bye Bye". Puur contact en echt ZIJN met elkaar! Een mooie ochtend met Doppie in Berkenstaete in Son.
Copyright © contactclownkluns.nl

Website gerealiseerd door: Van Laarhoven Websites